مسمومیت سگ با زایلیتول
زایلیتول سمی کشنده برای سگهاست. زایلیتول شیرین کننده ای است که در آدامس و آبنبات بکار می رود و بدلیل افت قند خون، منجر به مرگ سگ میشود. متاسفانه تعداد اندکی از صاحبان سگ از هویت اصلی زایلیتول و اتفاقی که در صورت بلعیده شدن آن توسط سگ رخ میدهد، آگاه هستند.
نخستین و مهمترین قدم برای جلوگیری از مسمومیت زایلیتول در سگها بسته به میزان آگاهی و دانش صاحب حیوان از خطرات ناشی از مصرف زایلیتول دارد.
زایلیتول چیست؟
زایلیتول ماده شیرین کننده،ذجانشینی است برای شکر، است که در بسیاری از آدامسهای بدون قند، خوشبو کنندههای دهان، آب نباتها و تعدادی از محصولات پخته شده بکار میرود. عامل اصلی مسمومیت با زایلیتول در سگها بدلیل استفاده از این مواد میباشد. زایلیتول از عناصری تشکیل یافته که بسیاری از محصولات بدون قند را برای سگ ها تبدیل به یک خوراکی سمی میکند.
چرا زایلیتول برای سگها خطرناک است؟
گذشته از دسترسی آسان بسته آدامس در جیب لباس شما، ممکن است شما یا مهمانتان کیف خود را در کنار مبل یا روی زمین انداخته باشید و همین برای سگ کافی است که در پی غریضه کنجکاوی خود در پی کشف و ربودن آدامس یا خوشبو کننده دهان برآید و آن را برای ارزیابی و بررسی در جایی پنهان سازد، گویی این سناریویی است که منجر به مسمومیت سگ میشود.
دلیل خطرناک بودن زایلیتول در سگ، بدلیل رهاسازی ناگهانی انسولین میباشد که موجب افت شدید قند خون شده و اساساً منجر به شوک در سگ میگردد.
زایلیتول بیشتر از همه حیوانات در میان سگها و راسوها خطرناکتر است و این به ماهیت اصلی زایلیتول باز میگردد. سگی که مسمومیت زایلیتول پیدا کرده است ظرف مدت یکساعت بدلیل مصرف آدامس، آبنبات یا خوشبوکننده حاوی زایلتول در شرایط بحرانی وخیمی قرار گرفته و فرصت نجات زندگی سگ بسیار اندک خواهد بود.
نشانه و علائم مسمومیت ناشی از زایلیتول در سگها
در ذیل به شایعترین علائم مسمومیت ناشی از مصرف آدامس، خوشبوکننده دهان یا آبنبات حاوی زایلیتول در سگها میپردازیم:
•ضعف و رخوت
•استفراغ
•عدم تطبیق
•بی رنگی لثه ( عموماً پس از فرو رفتن سگ در حالت شوک)
•رعشه و لرزش شدید بدن
•حمله ناگهانی
•بی هوشی
•بی نظمی و اختلال در ضربان قلب
•از کار افتادگی کبد
سگی که زایلیتول مصرف کرده است، ممکن است ظرف مدت ۱۸ الی ۳۶ ساعت پس از مصرف مبتلا به اسهال شود، چرا که این جانشین شکر در سگها خاصیت ملین پیدا میکند.
درمان مسمومیت با زایلیتول در سگ
دامپزشکان برای درمان سگ مبتلا به مسمومیت با زایلیتول در دو مرحله اقدام میکنند:
۱- در صورتیکه در دو ساعت گذشته زایلیتول توسط سگ بلعیده شده، دامپزشک برای جلوگیری از جذب اضافی زایلتول در بدن اقداماتی انجام خواهد داد. از جمله این اقدامات میتوان به تحریک سگ به استفراغ و خوراندن مایع کربن فعال شده برای جذب محتویات داخل معده به خود ذکر کرد.
۲- سگ مسموم شده با زایلیتول بایستی مراقبتهای تکمیلی برای رفع اثرات ناشی از زایلیتول را دریافت نماید. درمان عموماً شامل قطره دکستروز داخل وریدی به جهت بالا بردن سطح قند خون و تزریق مایعات داخل وریدی یا تزریق مایع زیر جلدی انجام میگیرد. عوارض زایلیتول روی کبد سگ اثر گذاشته و در برخی از سگها موجب کم کاری یا حتی از کار افتادگی کبد میشود. بنابراین عموماً درمانهای بعدی و کنترل مدام سگ برای کمک به درمان اثرات جانبی زایلیتول بر کبد ضروری است.
در صورتی مصرف زایلیتول توسط سگ
در صورت مصرف زایلیتول، صاحب حیوان بایستی سریعاً اقدام نماید. ابتدا بررسی نمایید که ماده مصرف شده دارای زایلیتول یا ترکیبات آن باشد، در صورت عدم دسترسی به جلد یا بسته بندی آدامس، آبنبات یا خوشبوکننده دهان، میتوان از وب سایت محصول برای کسب اطلاعات تشکیل دهنده محصول مورد نظر کمک گرفت.
صاحب سگ بایستی به بیمارستان یا مرکز سم شناسی حیوانات برای بررسی دارا بودن زایلیتول در محصول مصرف شده در سگ مراجعه نمایند. همچنین با مشورت با دامپزشک، میتوان سگ را در منزل وادار به بالا آوردن کرد که در بسیاری از موارد این روش بهترین حالت است، بویژه زمانیکه دسترسی به مطب یا بیمارستان دامپزشکی بیش از پنج دقیقه زمان میبرد و پس از بالا آوردن سگ، برای درمان سریع او بایستی فوراً به دامپزشک مراجعه کرد.
دیدگاهها