معرفی سگ نژاد کاردیگان ولش کورگی
تاریخچه نژاد کاردیگان ولش کورگی
سگهای نژاد کاردیگان ولش کورگی از اجداد سگهای داشهوند (Dachshund) و باست هوند (Basset Hound) هستند. افرادی معتقدند که اجداد کورگیها بیشتر از سه هزار سال پیش توسط قبائل سلتی از اروپای مرکزی به ولز منتقل شدهاند. برخی دیگر میگویند این نژاد سگ حاصل جفتگیری نوعی سگ اشپیتز با کورگیهای اصیل ولزی هستند. سگ نژاد کاردیگان ولش کورگی، سگ کار بوده و به کشاورزان در گلهداری کمک میکردند و از گله محافظت میکردند. نژاد کاردیگان ولش کورگی، اولین بار در سال ۱۹۱۹ و در نمایش سگهای انگلستان معرفی شد و سپس در سال ۱۹۲۶، کانون سگهای کاریگان ولش کورگی تاسیس شد. در سال ۱۹۳۱، خانم بول (B.P. Bole)، اولین جفت از سگهای کاردیگان ولش کورگی را به امریکا وارد کرد.
شکل ظاهری و مشخصات نژاد کاردیگان ولش کورگی
سگ نژاد کاردی، دم بلند، بدن کشیده، سر سنگین و گوشهای گردی دارد. کاردیگانها دو لایه مو دارند و ریزش مو خیلی زیاد دارد و در تمام سایههای قرمز، سموری، سیاه و گاهی آبی دیده میشود. معمولا قسمتهایی از پا، سینه، گردن، پوزه، شکم و انتهای دمشان سفیدرنگ است. این سفیدی درخشان ممکن است روی سرشان هم دیده شود. این نژاد سگ هوشیار و مراقب هستند، و در عین حال رفتار بسیار دوستانهای دارند.
سگهای کاردیگان ولش کورگی به نامهای دیگری نیز مشهور هستند: کاردیگانها (Cardigans)، کاردیها (Cardis) یا بهصورت مخفف CWC.
قد و وزن کاردیگان چقدر است؟
سگهای نر این نژاد بهطور کلی بین ۱۳ تا ۱۷ کیلوگرم و مادهها بین ۱۱ تا ۱۵ کیلوگرم وزن دارند.
ارتفاع در نرها و مادهها (۲۶ - ۳۱) سانتیمتر از زمین تا شانه میباشد.
طول عمر
معمولاً بین ۱۲ تا ۱۵ سال نیز طول عمر این نژاد سگ می باشد.

خلق و خوی سگ کاردیگان ولش کورگی
سگهای کاردیگان ولش کورگی پرسرو صدا هستند و زیاد پارس میکنند. این نژاد سگ باهوش اما گاهی لجباز میشود. کاردیگان غریزه گلهداری بسیار قدرتمندی دارد، بنابراین شاید در زمان بازی با بچهها، پشت پای آنها را گاز بگیرد. اما در مجموع سگهای نژاد کاردیگان دوستان قابل اعتمادی برای بچهها هستند. سگهای کاردی غذا خوردن را خیلی دوست دارند، پس خیلی مراقب مقدار غذا خوردن آنها باشید تا چاقی نشوند. سگ های کاری خیلی پرانرژیاند و به فعالیت و ورزش روزانه احتیاج دارند. این سگها با شخصیت منعطف و طبیعت سازگاری که دارند، همدم انسانها هستند و در نمایشها شرکت میکنند.
رسیدگی بهداشتی سگ
همانطور که گفتیم کاردیگانها دو لایه مو دارد، یک لایه موی کوتاه و روی آن یک لایه موی بلندتر و انبوهتر. ریزش مو دارد، اما دو بار در سال این ریزش بیشتر میشود. برای کنترل ریزش مو با شانه زدن مرتب آسان است. در فصل ریزش مو، فقط برس کشیدن روزانه و دوش آب گرم و استحمام میتواند موها را کنترل کند.
دندانهای کاردیگان خود را، حداقل، ۲ بار در هفته مسواک شود تا از تشکیل جرم و بوی بد دهان جلوگیری کنید.
اگر سگتان فعالیتی ندارد تا ناخنهایش ساییده شود، ناخنهای او را یک یا دوبار در ماه کوتاه کنید. زمانی که صدای برخورد ناخنها را با زمین میشنوید، یعنی زمان آن رسیده که کوتاهشان کنید. اگر ناخنها را زیادی کوتاه کنید خونریزی میکند.
گوشهای سگ را هر هفته معاینه کنید تا قرمزی یا بوی بد، که نشانههای عفونت هستند، نداشته باشد. هنگام معاینه، گوشها را با گوشپاککن آغشته به مایع شستشوی گوش تمیز کنید. مراقب باشید که گوشپاککن را خیلی در گوش فرو نبرید و فقط قسمت بیرونی گوش را تمیز کنید.
فعالیت بدنی نژاد گریت دین
کاردیگانها سگ گلهاند و می تواند مسافت طولانی راه ببرند. پس به فعالیت بدنی، مثل پیادهروی و ورزش نیاز دارند. اگر فعالیت کافی داشته باشند، در هر محیطی میتوانند خوشحال زندگی کنند. به حداقل یک بار در روز پیاده روی نیاز دارد.
بیماری های احتمالی این نژاد سگ
اگر میخواهید یک کاردیگان داشته باشید، استخوانهایش را معاینه کنید تا ناهنجاری مفصل ران (hip dysplasia) نداشته باشد. چشمانش را معاینه کنید تا طبیعی و سالم باشد و آتروفی پیشروندۀ شبکیه (progressive retinal atrophy) نداشته باشد. بعضی بیماریها در این نژاد شایعتر است:
بیماری دیسک بین مهرهای (Intervertebral Disk Disease): کاردیگانها پشت کشیدهای دارند. به همین سبب احتمال بیرون زدن دیسکهای ستون فقراتشان زیاد است. نشانههای این بیماری میتوان به نداشتن تعادل، دشواری در بالا رفتن یا پایین آمدن از پلهها یا مبلمان و تخت، دشواری حرکت در دست یا پا، ناتوانی و فلجی.
آتروفی پیشروندۀ شبکیه (progressive retinal atrophy): یک بیماری چشمی است که در آن شبکیه، به مرور زمان، از بین میرود. اول موجب مشکلات بینایی در شب میشود و با پیشرفت بیماری کمکم دید در روز را هم از دست میدهند. بسیاری از سگها، تا وقتی که محیط اطرافشان تغییر نکند، به خوبی با کمبینایی یا نابینایی خود کنار میآیند.

تغذیۀ سگهای نژاد کاردیگان ولش کورگی
کاردیگانها غذا خوردن را دوست دارند و اما مراقب مقدار غذای آنها باشید تا دچار چاقی نشوند. روزانه ۱ تا ۱ و نیم پیمانه غذای خشک در دو وعده باید تغذیه این نژاد سگ باشد.
پرسش و پاسخ
-
رابطه سگ نژاد کاردیگان با کودکان چگونه است؟
پاسخ : کاردیگانها بچهها را بسیار دوست دارند، ولی غریزۀ گلهداریشان ممکن است آنها را تحریک کند تا پاها و زانوهای بچهها را گاز بگیرند. نگران نباشید، آنها میتوانند خیلی زود یاد بگیرند که این رفتار مجاز نیست.
-
سگ کاردیگان با چه آب و هوایی سازگار است؟
پاسخ : سگهای کاردیگان موهایی مقاوم در برابر آبوهوای سخت و سرد ولز دارند، ولی آنها سگهای خانه هستند و نباید در محیط بیرون زندگی کنند.
-
رفتار سگ کاردی با دیگر حیوانات چطور است؟
پاسخ : سگ نژاد کاردیگانها، رفتار دوستانهای با دیگر حیوانات خانگی دارند. به شرط آنکه، بهخوبی با آنها اجتماعی شده باشند. آنها نسبت به سگهای غریبه، دور از خانواده، پرخاشگرند. از طرف دیگر از بودن کنار یک یا چند سگ دیگر، در خانواده، برای همبازی شدن لذت میبرد، مخصوصا اگر نژاد کورگی دیگر باشد.
-
آیا سگ گورکی خیلی مریض می شود؟
پاسخ : سگها نژاد کاردیگان ولش کورگی عموما سالمند، اما مثل هر نژاد دیگری در این نژاد هم بعضی بیماریها شایعتر است. معنی این حرف این نیست که همۀ سگها به همۀ این بیماریها مبتلا میشوند. آگاهی داشتن راجع به بیماریها میتواند به ما کمک کند که از سگمان بهتر مراقبت کنیم.
پت شاپ آنلاین باران پت
دیدگاهها
ممنون از مطلب خوبتون
سگ کورگی پمبروک چه سگی هستش؟
مثل نژاد سگ نژاد کاردیگان ولش کورگی هست؟
In reply to (بدون موضوع) by ناشناس
به طور کلی سگ ولش گورکی دو تیپ دارن، کاردیگان و پمبروک
کاردیگان ها دم بلندی دارن، ولی پمبروک ها دم ندارن.
و معمولا از پمبروک به عنوان سگ هدایت کننده گاو تو مزرعه استفاده میشه. و به نوعی سگ گله است.
سگ کورگی پمبروک جزو نژاد کوچک هستن و طول عمرشون بین 12 تا 13 سال میرسه. وزن شون بین 13 تا 17 کیلو و قدی حدود 10 تا 12 اینچ دارن